पटाचारां कायेमाःगु शिक्षा

हेरारत्न शाक्य

मतिना याये धुनेवं थः मांबौ, कुल, परम्परा, समाज छुं हे वास्ता मदु, मात्र थः यःम्ह मिजं नाप हने दुसा गाः धकाः पय्नं वनीपिनिगु चरित्र क्यना तःगु दु ।

"पटाचारा" संकिपा स्वयेधुंकाः मय्जुपिनिगु चरित्र हिलावंगु जिं छगू कुनं खंका गुकी झी सतर्क जुइमाः थें ताया। "पटाचारा" बुद्धया एतदग्ग प्राप्त श्राविका जुइ न्ह्यः वयागु जीवनय् जुया वंगु खँ झीसं चायेकेमाः थें ताः। "पटाचारा" श्रावस्तिया छम्ह साहुया ल्यासेम्ह याकः म्ह्याय् खः। साहुया बांलाःम्ह याकः म्ह्याय्प्रति सुयां मिखा मवनेमा, मखुगु मभिंगु संगतय् मलायेमा धकाः पिने मछ्वसे छेँय् हे पासापिं तयाः ब्वलंकाः न्हि छ्याकातःम्ह खः ।

जौवनं जाःम्ह मिसायाके तृष्णा नं वइगु स्वाभाविक हे खः। वयात पंजलय् तयःतः थें उकुसमुकुस जुयाः भाराभारा सनाः ब्वया जुइमाः थें भाव क्यना तःगु दु। वया गनं पिने चाःहिउ वने मास्ति वःगु, सुं मेपिं हिसि दुपिंनाप न्ह्याइपुक खँ ल्हाये मास्ति वइगु हाउभाउ क्यं ।

छेँय् बुँज्या, छेँज्या याकेत ग्वाःग्वाः च्यःत लहिनातःम्ह साहुं "पटाचारा"यात सुंनाप खँ ल्हानाः न्वतुइगु उचं बियातःगु मदु ।

साहुनीया म्ह्याय् ल्यासे जुया वःगुलिं साप धन्दा पीर जुयाः छन्हु साहुयात म्ह्याय् ल्यासे जुल गनं जिउथाय् भिंथाय् धाःवःसा खँ फये ला धकाः न्यनी। साहुं थः म्ह्याय् थः हे ज्वःपिं कुल घरानापिं मखयेकं म्ह्याय् मबीगु खँ कनी। तःमिपिं साहुतय् थः म्ह्याचं दुःख सी धकाः थः स्वयां चीमिपिंत बी मास्ति वइ मखु। छुँया मचा छुँयात धुँया मचा धुँयात धाः थें समाजया चलन हे थथे जुयाच्वन।
साहुनीया मन मच्वं ल्यासेम्ह म्ह्याय् छेँ तया तयेगु। च्यःतय् छु भाः? ल्यासेया बैंसय् मिसातय्सं थःत थम्हं ची मफयेयः धकाः सिउगुलिं धन्दा। थः मू भ्वातिंयात बिचाः या धकाः न्वानाच्वनी। अज्याःगु बैंशय् छु जुइ धाये मफु। धात्थे छन्हु छेँय् लहिनातःम्ह मनराजा धाःम्ह ल्याय्म्हम्ह च्यः बांलाःगु सलं म्येँ हाहां बुँइ वनेत पिहां वःगु सः ताये दइ। व बांलाक म्येँ हाले सःम्ह जुयाच्वन। व च्यःया म्हाइपुइबलय् थःगु मनं म्हःम्ह "थःत यःम्ह गन दु" धकाः म्येँ हालाः ज्याय् वनेत साहुनीपिं च्वनीगु चुक लँ जुयाः वनाच्वंगु साहुया म्ह्याय् पटाचारां निक्वः ताल। उघि्रमय् व म्येँ वयात थुलि साला काल कि वया व म्येँ हाःम्ह नापलानाः खँल्हाये हथाय् चाल। तलं स्वलं मखं, कुनें वलं नाप मालाः थहां कुहां जुल। वया मन मच्वं। उखुन्हु वं म्येँ हाःम्ह खंके मफु। ध्वदुइके मफु। उबलय् पासापिं वल। झ्यालय् भुग्लुं च्वनाच्वंगुलिं छु जुल धकाः पासापिंसं न्यन। कुत्तुकुला न्यंबलय् तिनि सिल, व ला थःथाय् छेँय् हे च्वं च्यः धकाःसा जुयाच्वन ।

यःत्यः जुइपिंत च्यःनि द्यः छु मालं। पासापिंत धायेकाः छन्हु थःगु क्वथाय् वयागु म्येँ न्यनेत सःतल। मनराजां नं थः सःगु म्येँ हालाः क्यन। पटाचारायात नं स्यना बिल। म्येँया सुरे प्याखं नं हुल। न्ह्याइपु तायेकल। उकुन्हुनिसें पटाचाराया मन चंचं धाः। थ्व खँ मू भ्वातिंनीपिं नापं वया पासापिंस नं चाः। व मनराजाया म्येँ मनंमनं गुनुगुनु हाला हे च्वनी। वया मन वयाके जक वनाच्वन, वं मचायेक हे। थ्व खँ साहु साहुनी नं मसिउनि। मू भ्वातिंनीनं सिउसां थुज्वःबलय् अथे जुइगु सिउम्ह व भोगे याये नंम्ह जुयाः वं मगंसे लुधंकः जुइके बिउ धइथें त्वःताबिल। उखे पटाचारां पासापिंपाखें मनराजानाप याकःबाकः नाप लायेगु, चाःहिउ वनेगु नं यात। मतिना झंझं तब्या जुया वन। मतिनाय् तक्यंम्ह पटाचारां थम्हं ययेकाम्ह मिजं थः मांबौपिंसं ययेकी मखु धकाः सीकल। व नाप बाये नं मफुत । मनराजाया छेँ गन, छु दुम्ह, गज्याःम्ह धइगु बांलाक सि हे मसीकुसे वलिसे याकनं वने हथाय् चाल। ल्यासेम्ह पटाचारा थः यःम्हनाप बाइ धकाः धन्दा। अन्ततः वलिसे हे बिसिउँ वनी ।

थुकथं थुकी मतिना याये धुनेवं थः मांबौ, कुल, परम्परा, समाज छुं हे वास्ता मदु, मात्र थः यःम्ह मिजं नाप हने दुसा गाः धकाः पय्नं वनीपिनिगु चरित्र क्यना तःगु दु। लिफः मस्वसे पय्नं वनाः दुःख सिउपिं ला आः नं समाजय् स्वये दु। प्याखंपाखें अबलय् मधेशय् मिसातय् मचा बुइ त्यलकि थःछेँय् बुइकः वनीगु चलन दु धइगु सीकेफु। प्वाथय् दुपिं मिसां थः भाःतया खँ मन्यँसे जूगुलिं, जःलाखःलां धालं नं माने मयाःगुलिं गज्याःगु दुःख सिल। थः यःम्हं धाःगु खँ हे मन्यनीगु मिसातय्गु चरित्र सीके थाकु धकाः नं क्यनातगु दु। मिसातय्त मचाबलय् मांबौपिंसं स्वयेमाः, तःधिकः जुइकाः काय म्ह्याचं स्वयेमाः धयातःगु दु। न्हापा छक्वः सास्ति नयेधुंकाः नं हाकनं सास्ति नयेत मग्याःगुलिं पटाचारा थःथम्हं हे सर्वस्व फुकाच्वंम्ह खः धइगु थ्व संकिपाय् क्यनातःगु दु ।

More Stories Like this