विभाजन रेखाया अन्त



नर्मदेश्वर प्रधान

ख्वप। बिस्कं कथंया ज्याझ्वः। न्याम्ह च्वमि। न्यागू चिबाखं सफू। विमोचन। छगू हे साइत। न्याम्ह साहित्यकारपिंपाखें। सामूहिक विवाह थें। छत्थुं। छकलं। न्यागू सफूया पितब्वज्या। विशेष, आकर्षक। घटना थें। अनुभव जुइ। न्याकः न्यान्हु बिकाः जुइगु ज्या। छकलं जुइ। छन्हुं हे क्वचाइ। ईया मितव्ययता। ब्वति काइपिंत अःपुइ। न्याकः वनाच्वने म्वाःल। न्यागू सफूया विमोचन। छकलं हे स्वये खनी। साप न्ह्यइपुइ। न्हूगु प्रयोग। अनुकरणनीय ताइ।
नेपालभाषाया साहित्य श्रृजनाय्। खडेरी वयाच्वन। च्वइपिं तनाः वन। सफूत पिहां मवः। थथे हे जूसा नेपालभाषाया श्रृजना सुना वनीगु खः ला? दिना वनीगु खः ला? सकसियां चिन्ता जुइ। पीर जुइ। नैराश्यता न्यनी। तर। ख्वपया युवा साहित्यकारतय् श्रृजनात्मक सक्रियता लुमनी। भाषाप्रतिया वय्कःपिनि उमंग। जोश खनी। विश्वास जुइ। नुगलय् स्वां ह्वइ। खडेरी मखु। झीगु साहित्य उर्वर। उत्पादनशील। झीगु भाषा साहित्यया चा सुख्खा मजू। प्याः। रसमय। तःधंगु जोश, जाँगर प्रतिवद्धताया सिंचाइ जुयाच्वंगु दु थुकी। विमल, सौरभ, कृष्णभक्त, श्याम, काशीरामपिं खनी। लुमनी। आभास जुइ। ज्या गाक्कं जुयाच्वंगु दु। थ्व पुचलं च्वसा न्ह्याकाच्वंगु दु। मेपिंत च्वकाच्वंगु दु। सफूत पिकया च्वंगु दु। आशा लुइ। विमल न्हू-न्हूगु सफू पिकायेगुली तल्लिन। याताजःया नियमित साहित्यिक ज्याझ्वः। साहित्य श्रृजनाया ख्यलय् हलचल खनेदइ। तरंग लुइ। तिलक दाइ। प्रौढ साहित्यकार। वय्कःया सौम्य, सक्रिय साहित्यिक सहभागिता। युवा पुस्तायात उर्जा जुइ। जिं न्यना। याताजः नं यक्व सफूत पिकायेत्यंगु दु। प्रकाशनार्थ सफूत झ्वःछुनाय् दनि। न्हू न्हूपिं च्वमिपिनिगु सफू जक मखु। पुलांपिं कवि, बाखं च्वमिपिनि सफूतिं नं प्रकाशनया अवसर काइ। श्रृजनात्मक चहलपहल। जागरणया माहौल। ख्वपय् न्ह्याइ। ख्वपया खँ जक मखु थन। सम्पूर्ण नेपालभाषा साहित्यया निंतिं थ्व गौरवया खँ जुइ। सन्तोषया खँ जुइ। विमोचन ज्याझ्वः। सफू न्यागू। न्याम्ह च्वमि। तर न्याम्हेसिया जोश, उमंग, उत्साह, उद्देश्य छगू हे। छधी। भाषा साहित्य जीवन्त यायेगु। न्ह्याकेगु। धुकू जायेकेगु। समृद्ध यायेगु। सफू प्रकाशनय् जक मखु। विधागत विविधताया ख्यलय् नं। ख्वपय् तःधंगु प्रयोग जुयाच्वंगु दु। हाइकु लेखनया थन आन्दोलन हे न्ह्याइ। गजल लेखनपाखे चिउताः खने दइ। चिबाखं विधायात न्ह्याकेगु पलाः न्ह्याइ। विमोचन जूगु न्यागू सफू चिबाखं जुइ। चिबाखंया बिस्कंया व्यक्तित्व खंकी। थ्वया विकासया निंतिं अग्रसर जुइ। न्याम्ह स्रस्टातय् लगनशीलता। चिबाखं ख्यलय् वय्कःपिनि योगदान विशिष्ट जुइ। आशा याये ।

विमोचन ज्याझ्वलय्। विमोचन याःपिं न्याम्ह साहित्यिक पण्डितत। न्याम्हेसिनं न्वंवाये माली। जिं नं उखुन्हु साहित्यिक पुरोहितया भूमिकाय्। ससः थें पण्डित जुयाबिया। छत्वाःचा न्वंवाये। खतु चिहाः बाखं बारे न्वावाये। बिचाः याना वनागु। तर ता ई मकायेगु बिचाः याना। स्वन्ति नखःया ई। ताहाः जुल कि धैर्य म्हो जुइफु। न्यनीपिंके। जिं छत्वाःचा थुकथं खँ प्वंका ।

थौं। चिबाखंया सन्दर्भय्। बाखं दबूया खँ न्ह्यथने। बाखं दबूया स्थापना जुइ। बाखं दबू बाखं च्वमितय् दबू खः। थुकिया दुजःत फुक्कं बाखं च्वमिपिं। औपचारिक दुजः जुइम्वाः। बाखंया विकास। बाखं दबूया लक्ष्य। बाखं दबुलिं इलय् ब्यलय् थाय्थासय् ज्याझ्वः न्ह्याकी। भ्वँत। हिटौडाय् बाखं दबू थ्यनी। पश्चिमय् पोखरा, पाल्पा। पूर्वय् धनकुटा, सिक्किमपाखे। बाखं दबू वनी। योजना दु ।

हिटौडाय् बाखं दबूया ज्याझ्वलय्। येँ, यल, ख्वपया बाखं च्वमितय् ब्वति दइ। स्वन्हु तक सकलें बाखं च्वमित छथाय् हे। नापं। सत्तिक च्वने खनी। हार्दिकता, आत्मियता, निकतता अनुभूत जुइ फुक्क च्वमिपिंके। थन अनया बाखं च्वमित धयागु विभाजन रेखा तनी। फुक्क बाखं च्वमिपिं फुक्क थाय्या जुइ। खइ बी। पारिवारिक रागात्मक स्वापू खने दइ। बाखं दबूया प्रत्यक्ष आजु बाखंया विकास खः। तर आजु थुली हे जुक सिमित जुइ मखु। बाखंया ल्याः अप्वः याये। बाखं च्वमिपिं अप्वः खाके। बाखं दबूया ताः थुलि हे जक मखु। बाखं दबू थाय्थासय् थ्यनी। मनूतलिसे बाखंया त्वह ज्वना सम्पर्कय् वइ। बाखंया माध्यमं थाय्थासय् च्वंपिं मनूत लिसे हार्दिक आत्मिय स्वापू स्वनी। थाय्बाय् पाःसां। क्षेत्रीय दूरी दःसां। भाषा-भाषी, साहित्यकार, न्यँमि, समाज दथुइ संवेगात्मक स्वापू दयेकी। एकात्मकताया अनूभूति थनी। बाखं दबूया उद्देश्य जुइ। बाखंया ल्याः अप्वयेकेगु जक मखु। समाजय् मानव स्वापूया विकास नं खः। सम्पर्कविहिन जुया थः थः दथुइ अनुभव यायेमाःगु। विभाजित मनस्थितियात छधी यायेगु बाखं दबूया कुतः जुइ। झी दथुइ मानवीय स्वापू क्वातुकेगु थ्वया प्रण जुइ। जिमिगु अनुभव दु। हेटौंडाया बाखं दबूया स्वचा। ख्वप, यल, येँया बाखं च्वमिपिं। थुलि छधी जुइ। येँया बाखं च्वमि थौं ख्वप यलया नं जुइ। यलया बाखं च्वमिपिं ख्वप, येँया नं जुइ। ख्वपया बाखं च्वमिपिं यल, येँया नं जुइ। विभाजन रेखाया अन्त जुइ। जि थौं ख्वपया च्वमि नं खः। तःधंगु गौरव तायेका च्वने ।

More Stories Like this

जातीय संघीयताया खँय् नेमकिपा
प्राडो, पाजेरो ब्वाकेगु ख्यः मखु
राष्ट्रपति प्रणाली बारे विवाद
नेवाःतय्त जागृत याइगु 'नेपाःमिया नुगः सः'
खँ स्वनिगःया