निपु हिन्दी चिबाखं

भाय् हिउम्ह : रमेशकाजी स्थापित

चुपचाप

प्यदँ तिनि दुम्ह मचाम्ह टोडी 'मांया हेरापुता, अबुया यःम्ह बाबु, तताया राजा बाबु !'

न्यादँय् क्यनेवं हे व स्कूल वनीम्ह जुयावल । उल्सांनिसें थुपिं विशेषण दक्व छूमन्तर जुयावन । स्कूल वने त्ययेकाः मामं ध्वाथुइकी-नियमय् च्वँ । मचां थुइके मफु, नियम छुकियात धाइ ।

अबुम्हं नवात 'अप्वः खँ ल्हायेगु मखु का ।'

मचा अलमल जुल-बाबायात छु जुल खः ! जिगु खँ न्यनाः न्हिलीम्ह खः घय्पुयाकाइम्ह खः । आः वं हे धयाच्वन - सुम्क च्वँ ।

स्कूल्या न्हापांगु न्हि । मस्त धमाधम वयाः स्कूलया कम्पाउण्डय् पलाः तयाच्वंगु दु । क्लासय् गबाय्त ला इपिं सुम्क हे च्वंच्वन । मिखां थस्वल । छम्हं मेम्हलिसे मिखा ल्वात । ख्वालय् निभाः त्वयावल । क्लासय् म्याडम दुहां वयेवं हे मस्त थःथःगु थासं दन । इपिं वालाइलिं संगु व क्वाराकिरि हाःगु सलं म्याडमया कपाः कय्कुन । मचाम्ह टोडीं मनंमनं लुमंकल- खँ ल्हाये मजिउ, नियमय् च्वनेमाः ।

निम्ह मस्तय्सं थवंथवय् स्वल । लिसेलिसें न्हिला नं हल । म्याडमयात इमिगु अवोध न्हिलां कँथं सू थें सुल । म्याडमं इपिं मध्ये छम्हेसिगु न्हाय्पं नीकाबिल, मेम्हेसित ग्वंगः दयेकाबिल- आः ल्वःमनी का हारां जुइ ।

मचाम्ह टोडीया न्हय्पुं हाकनं मालेगु शुरु यात - थ्व हारां जुइगु धयागु छु ? छु न्हिलेगु…हारां जूगु धाइगु ला ? व चुपचाप जुल ?

व छॆँय् थ्यंबलय् म्ह कम, मन अप्वः त्यानुचाये धुंकल । छेँय् वयाः वं याउँक सासः ल्हात । 'बाबु त्यानुल जुइ । नयाः सुम्क द्यनाछ्व ।'- मामं धाल ।

'मां थौं जि थने मखु छि द्यनादिसँ ।'- थुलि धयाः व थःगु न्ह्यवःसाय् तक्यनाः थःगु मन त्यानुगु लंकाच्वन ।

'उफ् ! छु वालावाला सनाच्वनागु ? जितः थ्यनेबिउ अले छ नं द्यं हुँ, नत्र जिं छिमि म्याडमयात धयाबी ।'

'थ्व म्याडम मां व जिगु दथुइ गनं वल ।' मचाया मिखाय् लुयावल व मिजंमचा, गुम्हेसित म्याडमं न्हाय्पं नीकूगु खः । व ग्यानावल ।

मचाम्ह टोडी स्कूलय् वनांतुं च्वंगु दु, तर ग्याग्यां । आः क्लासय् व न हे मवाइम्ह जुयावल । म्याडमं न्यन 'न्याता सिसाबुसाया नां धा', अले वयाथाय्पाखे भाय् यात- 'छ न्ह्याबलें सुम्क फ्यतुनाच्वनी । दनाः धा ।'

मचाम्ह टोडीयाके थुकिया लिसः वः, तर म्याडमं हक्कूगुलिं व खाखः जुल । म्याडमं उघ्रिमय् वयागु डायरी काल, अले उकी च्वल- 'छिकपिनि मचा तसकं हे सुस्त न्ह्याबलें व चुपचाप जुयाच्वनी (खाखः नं जू । याकनं हे वयात बांलाम्ह डाक्टरयात क्यनादिसँ ।'

सुधा भार्गव










ज्यान मदुगु पौ

लिखितया पौ शुरुनिसें अन्त तक कुशल समाचारं जायाच्वंगु दु । अय्नं वया बुराम्ह अबु पौ ब्वँब्वं भुगुलुं च्वनावन । गबाय्त पौ अथें ल्हातय् तयाः वातां च्वंच्वन ।

'छुं मखु ।'

'अले छाय् आमथे झ्वाताहां दनाच्वनागु ले ? थौं ज्याय् वने म्वाःगु ला कि छु ?'

'वनेमाः ।'

बुरा दनावन । पौ सन्हुखय् स्वथनेत दुहां वन । सन्हू चायेके न्ह्यः पौ छक्वः हाकनं क्वथीक स्वया च्वन ।
कलम ल्हवँ हे मल्हवंसें लाक्क न्याझ्वः झ्वाँयक सालाहःगु दु कायं । न्हापांगु झ्वलय् छेँजःपिं सकसिगुं नां दु, अले ल्यं दनिगु स्वझ्वलय् कुशल मंजुल ।

बुराया मिखा उगु नांधलखय् चाःचाःहिलाच्वन ।

'थौं छंत छु जूगु ?' बुरिं हाकनं नवात 'छाय् पतिइ छुं अज्याःगु बुखँ च्वयातःगु दु ला कि छु, अपाय्सकं लिसा लिसा कयाः स्वयेमायेक ।

'मखु च्वयातःगु ला कुशल मंगल हे खः ।'
'अय्सा, छाय् हानं हानं ब्वनाच्वनागु ले ?'

'काय् शहरय् वनाः यक्व हे ज्याय् तक्यनाच्वन थें च्वं । गबलें छक्वः हे जक जूसां याउँक फ्यतुनाः पौ च्वयाहइ, छु झीगु नितिं थ्व कम खः ला ?'

'वया ला सासः ल्हायेगु नं फुर्सद मदु । अय्नं सकसितं लुमंकाः पौ च्वयाहइ । छु थ्व झीगु लागी कम खः ला ?'
बुरायाके छुं हिउपाः मवः । व छक्वःपितं नांधलखय् स्वयाच्वंगु दु । उगु नाधलखय् परिवारया मेमेपिं जःपिनि लिसें च्याला झिला न्ह्यः स्वर्गवास जूम्ह थः दाजुया नां नं लिखितं च्वयाहःगु दु ।

सीम्ह काय् लुमना वयेवं बुराया मिखां ख्वबि धरधर पिहां वल ।

'जि काय्या नां ब्वनेवं नुगः मछिनावल अले उगु नां च्वलं छुं मजू ।'

वं मनं मनं धाल । वं सीकाकाल कि करंबरं च्वःगु उगु पतिइ काय्या नुगः छतिं हे मदु । मिखाय् ख्वबि हुयाः वं पौ सन्हुखय् तयाबिल काय् चुकय् जूसां अबुम्हं उगु पतिइ ज्यान दयेकाबिल ।

मोहनलाल पटेल

More Stories Like this