ताः आयु [बाखं]

श्रीलक्ष्मी श्रेष्ठ

न्हिन्हि थें थौं नं सुथय् न्हापां दना । छेँ ज्या इलय्सि धयेका । छझाः चाःहिलेत पिहाँ वना । लुकुलुकु वना च्वना बलय् सुनानं 'मय्जु’ धकाः सःतल । लिफ स्वया । ह्विलच्योरय् च्वना थम्हंतुं न्ह्याकाः वया च्वँम्ह छम्ह बुरि । थःत मालकि मनूतय् म्हसिके म्वाः धाइगु अत्थे मखु ।

'छाय् थें’ धकाः वयागु न्ह्योने वना ।
'लँ पार याये थाकुया च्वंगुलिं छन्त सःतागु, ग्वाहालि याना बिइला’ धकाः न्यन ।
'ज्यु’ धकाः जिं घ्वानाः माथाय् तक्क तयाः बिया । व लय्ताल ।
'छंगु न्हि बाँलायेमाः’ वं जितः सुवाः बिल ।

'सुभाय्’ धकाः जिं वयागु सुवाः फयाः कयाः । व वयागु लँय् वन जि जिगु लँय् । अवलय् निसें जिमि न्ह्याथाय् नाप लासां नतुसुतु ब्यात । गबलें सुथय् चाह्यु वने बलय् नाप लाइ । गबलें व वाकरया भर कयाः सुतिहिं पला छिना वयाच्वंगु खनी । गबलें चौरय् च्वना बखुँतय्त कःनि ह्वला नका च्वनी । गबलें तन्हु बासि जुगुलिं पाउरोटी भचा थस्स च्वन धकाः नहरय् त्वता तःपिं हँय्तय्त कुचाकुचा यायां वांछ्वया च्वनी । गबलें चाःहिला कथं पसः वना वयाः धकाः मेचय् फ्यतुना घुरुघुरुं न्ह्याका वया च्वनी ।

सुथय् चाःह्युह्युं नाप लातकि जिमि सुख दुःखया खँ ब्याइ । छन्हु खँ ल्हाल्हां बुलुहुं न्यासि वना च्वना बलय् वं थःगु ल्हाः थय्क पुइकल । जिगु मिखा उखे हे वन । वया जव ल्हातिइ छपतिं मदुगु खन । न्यना 'गथे जुया मदुगु ?’

'संसारया न्हापांगु विश्व युध्द सिधया खुला लिपा हे जिगु जन्म जुल । जि मचा बलय् आ थें काचाक्क छुं हे मदु । ज्यू ज्यान जोगे याना जुइ नं थाकु । मांबा गन गन वन जि अनअन हे ब्वाये जुइगु । छन्हु आकाझाकां पतिं क्वाताक्क
वन । सरररं मना वल । काचाक्क क्यनेत सुं मदु । मांबानं भ्वाथलं चिना बिल । छुं दि लिपा भ्वाथः प्याक्क ति स्व स्व वल । बल्लं डाक्टर लुइका जिगु पतिं क्यने यंकल । डाक्टरं भ्वाथः फ्यना स्वल । जिगु पतिं ला वाच्या वाच्या च्वना च्वने धुंकल । आ ला थ्व ज्या लगे मजुल धकाः चनक्क पला छ्वल । जिं ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वया । वासः यायां घाः लंका बिल ।’ खँ न्यना जिगु म्ह सिरिङ्ग वन ।

हानं लिपा चाह्यु वना बलय् नापलात । न्ह्याबलें थें जिमि खँ जुल । छेँय्, मचाखाचा, थःथितिया खँ व अले उगुंथुगु खँ । वं जिगु मस्तय्गु हालखबर न्यन ।
'मस्त ब्वलंके मानि’ जिं लिसः बिया ।
वं थः मस्त ब्वलना नं छय्पिं खने धुंकुगु खँ कन ।

'अले भाःत ले ?’
'व वयागु हे थासय् ।’ वं न्हातिका खिउँका भचा झयातुक लिसः बिल । वया सलं इमि कलाः भाःत बाया च्वने धुंकुगु आभास बिल । वं हानं खँ शुरु यात

'व वयागु हे थासय् ! जि जिगु हे थासय् ! याकःचा जिन्दगी ! भू बाःगु नुगःत घाना नापं च्वनेयां याकःचा हे आनन्द मखुला ?’व ह्वाररर न्हिल । जि नं न्हिला ।

'छ ले ?’वं न्ह्यसः छुत ।
'जिपि नापं तुं खः ।’
'तर छ ला न्ह्याबलें याकःचा !’ वया चिउताः अप्वल ।
'व छेँय् अप्वः मदु । न्ह्याबलें पिने पिने । त्यपू जीवन खयानं छगू कथं याकःचाम्ह खः जि नं ।’
'संसार थथे हे खः ।’ वं खँ त्वा ल्हात ।

छेँय् क्वय् बरोबर नाप लाइगु जुया वं जिगु छेँ स्यू । गबलें गबलें थाहाँ वया न्ह्यातले खँ ल्हाना वनि । जिं नं वयागु छेँया नम्बर स्यू । त्वाः नं स्यू । तर जिं वयागु छेँ दुहाँ वने मनंनि । उकिं जिं न्यना-छेँ गन ?

'ठेगाना धयाः तयाःगु हे दुनि, अयनं मस्यू धाये मिले मजू । अनपढला छ ? हुँकनंतुं नहरया पारि च्वंगु गल्लिइ का !’ व भचा झर्के जुया धाल ।
'जि छकः वयेला ?’ हानं वयात हायेके थें न्यना ।
'थौं मखु लिपा !’
'लिपा ! लिपा गबले ?’ थौं वा धाइमखु धकाः स्यू सां हाकनं न्यना ।
'छकः नाप लायेगु दिं दयेके का मज्यूला ?’ हाकनं वं खँ चिइकल ।

छेँय् नापं च्वँपिं पासापिन्त थःथाय् च्याः छकः त्वंकेत सःते माःसा लच्छि न्ह्यो निसें न्हि ई क्वछि माःपिं मनूतय्सं काचाक्क ज्यु धाइगु गनं ? थःत सतके यः, थम्हं सःते मयोपिं । थःपिं हे प्वना प्वना वनेगु ला स्वये हे माल । जिं हाकनं कर याना

'मखु जितः छुं यानादि म्वा, छेँ छकः जक सिइक वयेगु का ।’ जिगु खँ न्यना वं ख्वाः भचा कयेकुंकल । जिं छुं न वइला, छुं का वइला धकाः ग्यात मखा जुइ वया धइथें संखा वन ।
'मखु थौं ला खः हे मखु । गबलें छन्हु नाप लायेका’ धकाः वं थःगु पला न्ह्याकल ।

यःसा यः, मयःसा मयः । छकः धाल सिधल । कर सुनानं सुइतं छुकिसं याये मज्युगु चलन । हानं 'इच्छा हनन’ या आरोपय् लाकाः जितः मुद्दा तया बिलकि फसाद ! जि नं फहिला । निपला स्वपला जक छु छिना, वं सःतल ।

'छाय् छिं ला सःता दिल नि दः !’ जि मुसुक्क न्हिला ।
'का नु सा जिगु छेँय् छकः दु स्व ले !’ वं धाल ।

त्वाःया नां व छेँया नम्बर सिलकि न्ह्याथाय् च्वंगु छेँ नं तुरुन्त लुइके फइगु जुसां सुनानं सुइतं वा मधातले वने मज्यू । आ नु हे धासेंलि वने हे मालनि । 'का ज्यु’ धकाः वना । छेँ ला अनतुं खनि । तापा मजू । बुलुहुँ पला छिना वँसां झिगू मिनेटं थ्यन । खने हे दुगु छेँ लानाच्वन । छेँया नम्बर जक २०४ ! न्ह्योनेया लँ निसें नम्बरत शुरु याना तःगु छेँया झवः । तर वया छेँ ल्यूनें सति । जोड नम्बरया छेँतय् क्वं क्वं वना । नम्बर यक्व सां याकनं थ्यन । बुरिया वास्या

वास्या याना ताःचा लिकाल । खापा खन । लुखाया न्ह्योनेसं प्लास्टिक म्हिचाय् प्वचिना तःगु फोहरया द्वं । तिजक पिने तल । न्ह्योनेसं खने दुगु धू ब्रसं पुनाः मुनाः फोहर वां छ्वयेगु बाल्टिनय् प्वंकल । सोफाय् न्ह्योने वसःत छ्यालब्याल । मुना छथाय् द्वं खाकल । डाइनिङ्ग टेबुलय् न्यंक उगुंथुगुं भ्वँत छरपरस्त । फुक्कं तिजक मुन । पौत छखे तल । म्वाः मदुगु दक्वं मेखे पँ चिन । जि झुतुं दना वयागु कोथाया छचाखेरं मिखा ब्वयेका च्वना ।

'फ्यतु ।’ फ्यतुइ ला, फ्यमतुइ ला ! जि अलमले जुल । वये धुन, वया मन तयेत सां फ्यतुइ माल । फोहर यानातःगु खना जिं ग्वाहालि यायेत स्वया । तर व माने मजू । सुइतं मयेक छुं याये नं मजिल ।

'ग्वाहालि काल कि ग्वाहालि पुलेमा । व जिं याये फइ मखु । धेबा पुलेत जिके गाक्क धेबा मदु । जिगु बजेट तसकं म्हचा । उकिं सुइतं मयाकुसे थम्हं हे फु फु थे याना च्वनागु । फोहर धायेमते खँला ।’ वया सः भचा चिसः जुल ।

वयाके मछाः पहः खने दत । जितः धाःसा जिमि मांबा नं ज्याला कि ब्वला याना ज्या खँ याना जुइ सयेके माः, सुयागुं श्रम सितिकं काये मत्यः धकाः स्यनिगु लुमन । अयनं थःगु हे तालय् वयागु कोथाया दृश्यावलोकनय् जि ब्यस्त जुया । च्वय् च्वय् माखापिखाया जाः । किपा पतिकं धुलं गया च्वंगु बाँलाक सिइदु । थलबलत सिलेगु छद्वचाः । भुतुलिइ ख्वँ ख्वँ । वया मछाला हुयेगु शुरु यात । जितः जिमि मां नं सुथय् बहन्हि जा नयेगु ज्या सिधयेका न्हि निकः भुतु बँ
इला सुचुका च्वँ थें च्वनावल । जिं थःगु न्ह्यः लुमन्ति चिइका छ्वयेत वयात न्ह्यसः छुना ? 'काय् म्ह्याय् मवला ?’

'इपिं थःगु हे ज्यां लिमलापिं । तापाक्क वना च्वनी बलय् ला वये फइगु खँ मन्त । थन देशय्तुं दइ बलय् इमि पालंपा सल्लाह याना प्यन्हुइ च्यान्हुइ छकः वइ । फु चाःगु याइ । दुगु नइ, वनि । न्हि न्हि जिथाय्तुं तयाः जितः विचाः याका तयेत जिं माक्व बिइ फयेके माल मखुला ? थःके गाक्क धेबा दःसा वालय् छकः वा धकाः मेपिं तयाः नं सुचुकुचु याके ज्युगु खः, व नं जिगु क्षमतां पिनेया खँ जुल ।’ वं ताःहाकयेक सासः ल्हात ।

'वर्षगुलि दत ?’
'आ मे ८ तारिख वलकि गुइनिदँ ।’

'अहो ! उलि मछिंला ? अयनं छि ला ल्यासे हे तिनि । म्ह नं बल्ला हे धायेमाः । थःत माक्व थम्हं यायेफु । सदाबहार मनू सका लाना च्वन छि ला ।’ जिं ख्याः याये थें वयात च्वःछाना । व दंग जुया इतिइति न्हिल । जि नं न्हिला ।
'छुं त्वने ला ?’ औपचारिकता पूवंकेत सन ।
'त्वनाच्वने मलात । छेँय् यक्व ज्या दनी । नये त्वने लाक्क हानं लिपा वयेका मज्युला ? छेँ सिइके हयादीगुलि छितः यक्व सुभाय् ! लँय् बरोबर नापलाइ बलय् झी यक्व खँ ल्हायेगु द हे दनि । आःयात बाइबाइ धकाः वयागु न्यतालय् न्यता ल्वाका स्वकः तक्क च्वाक्क च्वाक्क सः वयेक चुप्पा नया । जि पिहाँ वया । 'बाइबाइ झी हाकनं याकनं नापलाये खँ ला’ धकाः वं लुखाय् थ्यंक जितः त वल । जितः साप कन्नाचायापुस्से च्वना वल वयागु पहः खना । तर जिं याये फुगु छुं मखु ।
थःगु छेँ पाखे पला न्ह्याका । व च्वना च्वंगु लुमं लुमं म्ह झयातुया वल । गर्खेसे च्वना उसिंमुसिं दना वल । याये फुसा, बिइ फुसा भाःत, मचाखाचा, थःथिति, पासांपिं सकले दत, यायेबिइ मफुत सुं मन्त । आखिर सकसियां अथेहे खनि । नुगः कँ हाला खिन्ननन मिना वल ।
छन्हु जिमि खँ ल्हाल्हां चाःहिला च्वना । व आकाझाकां ख्वया हल । ख्वः नं तसकं नुगः मछिंक ख्वल । जिं वयात छुं जकं यात ला धकाः करपिसं कारवाही याये माल धाः वलकि बरबाद । ग्याना जिगु नुगः धुकुधुकु मिन । तै वं खँ
ल्हाल्हां ख्वयेगु दिकल । हाकनं वया सुइत प्वंके सुइत प्वंके जुया च्वंगु थःगु दुःखया बाखँ प्वंकल ।
'संसार हित्तु हिल । म्हिगः स्वया थौं, थौं स्वया कन्हे । न्हिं या न्हिं भाः बेसा थिके जुल । सकसियां चाहना, इच्छा अप्वल । न्ह्याक्व याःसां संसां मनुतय्त लय् तायेके थाकुया वन । न्ह्याबलें अथे नं मयात, थथे नं मयात धकाः गनठन,
कचकच बाहेक मेगु छुं मन्त । धाक्वमाक्व बिइ मफुत । मस्तय्सं मां मधाल । जोश जांगर पा जुया वन । भाःतं कलाः मधाल । जिं धइथें, जितः यः थें गबलें छुं मदु । न्ह्याबलें इमिसं धात्थें ! इमि यः थें ।’ हानं व सुकुसुकुं ख्वल । जिं हेयेकेत सना । वं थःगु खँ न्ह्याकातुं यंकल ।

'बिइ मफुम्ह, याये मफुम्हेसिया छाय् मस्त दयेके माल धकाः पला पला पतिं हाः वइगु । जन्म ब्यूसेंलि मांमकर्म खंका बिइमाः खः तर इमि नं आम्दानि दये धुंका नं इमित ला माक्व फक्व यायां मगाना वन । थःथःपिसं हे याना नयेगु बखत जुलं नं जि न्ह्योने दतकि इमि ल्हाः मदु । आखिर छेँय् नं पिहाँ मवं तले उलिहे । वर्षगात, इमिनं थःथःगु संसार दयेके माल । अले प्रकृतिया नियम पालना यायेकथं थःथःहे ज्या छिंका च्वँवन । अधिकार सकसियां मालिगु तर कर्तब्य मखनिगु जुयाच्वन ।’ मिखां ख्वबि छकः हुल । वयागु म्हुतुं खँ क्वज्वःगु ज्वलं

'मस्त जक ला छाय् भाःत नं कम मजू । न्ह्याम्हं मिसातय् थाकु धकाः स्यूम्ह मनूनं जितः गुलि थाकु धकाः मस्यू । सुं मिसातय्त छुं याये माःसा छ्यलंम्वलं चुया माक्व स्वया अप्वः ग्वाहालि याना जुइ । मिसात धाक्व वयाः थः थें बिचाः याना जुइ । तर जि सुं लिसें बाँलाक खँ तक ल्हाइगु वया मयः । मेपिं मिसातय्त न्ह्याबलें खंम्ह मिजंनं जितः गबलें मखं । जि ला खालि वया तृष्णा लंकिगु वस्तु थें । जिगु दक्वं वयागु यायेमाः तर वयागु जितः छुं बिइम्वा । छु धर्म, छु कर्म ! परस्पर हे मदया वसेंलि बायेत करं क्यन । जव व वयागु हे थाय् दयेका च्वँ वन अले तिनि स्वये नं म्वाल, धाये नं म्वाल । आखिर याकःचा वयाम्ह खः, याकःचा हे म्वाये मालं छु थाकुल ! कमसेकम म्वा मदुगु गनठन ला मन्त । सुयागुं तं, मार फया च्वने म्वाल, दंसा निसें कचकच नं न्यना च्वने म्वाल । नये खंसां मखंसां याउँक सासः जकसां ल्हाना च्वने दत । माक्व, न्ह्याये दक्व स्वया अप्वः याये धुन । स्वये फक्व स्वये धुन । उकिं जितः छु छु का थ्व ग्व ?’ वया ख्वालय् उदासिनता अप्वल । सलय् निराशा भय् ब्यूगु स्पष्ट जुल । ख्वाः गर्खेसे च्वंक ज्याना हानं मेगु खँ छुत

'आ थन जिं सिइकं हे ग्वम्ह मनूत ला थः यत्तले म्वात, मयेवं रोटरडमय् चायेका तःगु अड्डाय् वना स्वमृत्यूवरण या वन ! धाये धाःसा छुधाये, कालं का मवल धकाः तक धन्दा काये म्वाःगु देशय् म्वाना च्वनागु दु । तर जितः अथे याना नं वने मयो । अझ गुलि म्वायेफइ स्वये । सच्छिदँ म्वाये फुसा नगरपालिकां जितः सम्मान ब्यू वइ । जिं नं छगू जुग खनि । जन्म जुइगु सिना नं म्वायेत खः, म्वा म्वाकं सिना वनेत मखु । कम से कम छगू जुग म्वाना स्वया वने दःसा गात धकाः वाक्कु छिना म्वाना च्वनागु स्यू ला जि ! अझ नं गज्या गज्यागु स्वये दइ तिनि । गज्यागु गज्यागु भोगे याये मालि तिनि मखुला ?’
नाप लातकि जिमि जन्म मृत्यूया गफ जुइ । न्ह्याइपु म्हाइपुया गफ जुइ । देश विदेशया गफ जुइ । वया थम्हं स्यूगु खँत, थःके दक्व अनुभूतित जितः प्वंके दतकि मन याउँक दिका थें तायेकि । उसिंमुसिं दंक म्वाना च्वनानं अझ म्वाये मानिगु वया आँत खना जि दंग जुइ । पक्क च्वना ख्वाः स्वया वयागु बाखँ न्यना च्वने । व मख्ख जुया ई वंगु हे वाः मचायेक कना च्वनी ।

वा फय् वयाः च्वंगु तन्हु दत । स्वाँइस्वाँइ ह्वाइह्वाइ व झवारारारा भारारारा सलं म्ह हे पिइसे च्वना झिझांमिझां दने धुंकल । अयनं वा फय् दिगु मखु । मदिक्क वयाच्वंगु वाफसं लकस हे गर्खेसे च्वने धुंकल । वा फय् वसां मन मच्वँ न्हि न्हि थें सुथय् छझाः पातापातां चाह्यू वनातुं च्वना । न्हापा लिपा थें सुं हे नाप मला । शून्य ! बेमौसमं त्वपुना च्वन ईयात । मात्र जि याकःचा । बुरिम्ह पासाया ख्वाः मखंगु नं तन्हु दत । फोनं सां खँ ल्हाये धकाः तकः कुतः याना । फोन नं मल्हो । काय्म्ह्याय्या थाय् वन धाये म्वायेकं छचाः सुइथासं सुं द्यना जुइगु थाय् मखु थ्व ! छु जुल, छु जुल ! जिगु नुगः कःकःतिना वल । सुरिनामि पासा छम्हेसियां जितः न्यंगु लुमन

'छन्त निभाः त्वइगु यः लाकि वा वइगु यः ?’
'खय्तला जितः निभाः त्वइगु यः तर वा वइगु व स्वया अप्वः यः ।’
'छाय् ?’
'वा वइ बलय् लकस भचा सां शान्त जुइ । हल्लाखल्ला कम जुइ । भतिचासां मन स्थिर याना च्वने फइ । छन्त छु यः ?’
'जितः निभाः त्वइगु यः । थन निभाः त्वगु स्वये आपुलुगुलिं अप्वः मनूतय्सं निभाः त्वगु ययेकि । वा मदिक्क वया च्वनकि थःत थम्हं प्वचिये मफयेक दिक्क जुया गुलिं गुलिं मनूतय्सं आत्महत्या याइ । गुलिं गुलिं मनूत कालं सिइ ।’
'..........उफ ! सायद व बुरिम्ह पासा नं ....! हत्तेरिका छु मनय् तःगु जिं ! म्वा मदुगु विचाः याये मत्यः ।

सरासर छेँय् वया । थौं मे ८ । थनया चलन कथं मे महिनाया निक्वगु आइतबार मांया ख्वाः स्वयेगु न्हि । सुथय् म्व ल्हुया थःगु मागु ज्यात सिधयेका लासाय् च्वना सफू ब्वना च्वनाम्हेसित ब्रेकफास्ट याके हये धुंका नं जि छेँय् थ्यनेवं काय्म्ह्याय्पिसं टेबुलय् नयेगु ब्वये हल । 'न्हिं न्हिं मांनं जक दयेकुगु नयेगु । थौं जिमिसं मांयात नके पा’ धकाः मस्त न्हिल । नका जक च्वनेमाम्हेसिया नये दु बलय् भचा ज्या मछिना छु थें छु थें जुल । नये ला मनयेला ! मस्तय्सं कर याना माने यात । धाइ नापं मान कि पान ! मस्तय्सं मन तयाः दयेका तःगु सकतां साक्क नयाः । थौं सुयां बुन्हि ला लाः धकाः क्यालेन्डर पुइका । व हे बुरिम्ह पासाया बुन्हि । 'अहो ! वया थौं बुन्हि दबल हे न्याइगु जुल । मांया ख्वाः स्वइगु छथी, बुन्हि छथी । बाँलागु न्ह्याग्गु जुसां भिंतुना बिइ माःगु । बुन्हिया ला झन त्वफिके हे मज्यु । बाँमलाक नुगलय् स्याके यः । उकिं छुं ला या वने हे माल । काचाकाचां थम्हं हे पिनाः ह्वयेका तयागु स्वाँत मुनाः थु चिना । हिसिचा दयेक कार्ड छगू दयेका । “बुन्हिया लसताय् भिंतुना ................! चतक्क च्वंक च्वया । प्लास्टिक म्हिचा छपातय् तया । बाँलाक ज्वना वयागु छेँ पाखे वना ।
वया छेँ न्ह्योने छथ्वःचा मनूत मुना च्वन । 'इपिं नं भिंतुना ब्यू वःपिं जुइका’ झवास्स मनय् वन । 'सायद थुगुसि बुरिया न्ह्याइपुक बुन्हि माने याये त्यंगु ला छु थें !’ न्ह्योने थ्यन । थय्क स्वया । म्हस्यूपिं छम्ह हे मदु । छ्यो छकः चाहुका । नापसं छेँय् च्वँम्ह बुरा छम्ह लापाक्क खने दत । वयाके न्यने मालिका धकाः न्ह्योने वना । बुरायात न्वतुया ।

“भिं न्हि !”
“भिं न्हि” ख्वाः ख्यूंक तयाः बुरां लिसः बिल ।
“बुरिया बुन्हिं तःजिक न्या लाकि छु ?”
“गन...... म्हीगं निसें सरासुरु छुं हे सः मदु । व पिहाँ नं मव । जिं तःक घण्टी ब्यू वना । खापा मचायेकु । फोनया घण्टी नं तःक न्यात । तर फोन ल्होन

More Stories Like this