सुरेशया चिनाख“थौं घण्टाघरं जिके र्इ न्यनाच्वन
सवा: व सास: मदुगु गणतन्त्र व:गु नेपालय् कवितां म्हिग: थें मिब्वाला ल्ह्वयेफइगु सवाल नं मन्त । अथे धका: सम्भ्रान्तया जगय् च्वना: 'प्रेमालाप'या म्ये हालेफुगु हे नं आ:या स्थिति मखु । समग्रताय् साहित्यं नं 'विसर्जनवाद'य् वनीगु स्थिति थन ब्वलनाच्वंगु दु । थुज्व:गु विषम परिस्थितिइ नं थौंया परिवेशया प्रतिविम्बयात परिवेशया सवा: दुगु साहित्य न्ह्यब्वया: कवि भाजु सुरेश किरण न्ह्य:ने खनेदयेक: व:गु दु – जिगु घण्टाघरं जिके र्इ न्यनाच्वन । थौंया भmी नेपा:मितय्गु जीवन म्हिग: थें विवशतापूर्ण्ा जीवन मखु, तर छगू विडम्वनापूर्ण्ा जीवन जुयाच्वंगु दु, अले थ्वहे विडम्वनाया प्रतिविम्व जुया: पिहा“ व:गु दु – थौं घण्टाघरं जिके र्इ न्यनाच्वन । तर थ्व विडम्वना निराशावादी धा:सा मखु, न त थ्व भmीगु नितिं नियति हे जुइफइ । वय्कलं च्वयादी
–– फुसा ल्यहे“ थना ब्यू प्वा: मनूया म्हुतुसिं
– थन प्वा:जा: धा:म्ह म्हुतुसिं पित्या:या सत्य ल्ह्वयाबी,
– फुसा खुनाब्यु मनूया न्ह्यपुं म्वनाच्वना धयागु भ्रम
– थन म्वानाच्वना धा:म्ह मनुखं थ:गु लाश क्यनाबी
सत्य सीगु मखु, मनूया प्वाथय् जक दुसुला ब्यूगु यथार्थ वय्कलं कनादी, अले वहे यथार्थ पिब्वया: वर्तमानया स्थिति न्ह्यायेत नं वय्कलं ह:पा: बियादी ।
वय्कलं धयादी – "म्वा:ल गर्व यायेमते सितिकं वंगु ल्हा:या सिख: चब्बूगु लसताया,थन ल्हा:पा बु“या चाय् बुत्तु बुला: न्यला: वनेफुगु मदुनिथन ल्हा:पा मेशिनय् चुत्तु चुला: ज्यला वनेफुगु मदुनि ।'
"मनू घा“य् ख:, वयात गमलाय् लिकुनेगु मखु, चउरय् चकने मा:गु दु, तर थन ला चउरया नामय् गमला तज्या:सां चाधी तछ्यायेफुगु मखुनि, उकिं घासं चउरय् चकने खंगु मदुनि । थ्वहे अवस्थाया चित्रण ख: कवि सुरशे किरण्ाया थौं जिगु घण्टाघरं जिके र्इ न्यनाच्वन । कवि सुरेशह किरण्ा थौं कन्हय्या ल्याय्म्हचात थें थौंया र्इयात हे वास्तविकता थुइकीम्ह मनू नं मखु, व म्हिग: नं खंगु दु, अले म्हिग:या र्इया मिखां स्वया: थौंया र्इयात सरा: बीम्ह मनू नं मखु, व थौं नं म्वनाच्वंगु दु, उकिं थौंया विडम्वनायात ब्वया: तछ्याना न्ह्यायेगु स: वं पिब्व:गु दु ।तर ख“ थुलि जक मखु, थन अनेक पीडा फया: मनूत म्वाये मालाच्वंगु दु । थुकी मध्ये छगू ख: – दल विशेष्ाया मनू मखयेक मनू थें हे मजुइगु, नेपा:या नागरिक ख: धइगु गिन्ती मजुइगु अवस्था । थ्व ख“य् ला समालोचक भाजु क ृष्ण्ाचन्द्र सिं प्रधानं च्वयादीगु धापू हे न्ह्यथनेगु बेस जुइ, गथेकि
– छुं मजुइगुया प्रहार फया: अनिकल म्वायेमा:गु मर्माहतया अनुभूमिया पीडा ख:
– थौंया कविता । थुज्व:गु अनिकाल पला: पतिकं दु । देशं म्हसिका: मब्यूतले नागरिक खया: नं देय्या मनू मखइगुलिं इमि देय् नं मदइगु जुयाच्वन, राष्टि्रयता नं मदइगु जुयाच्वन धाये थें दल विशेष्ाया सिन्ह: मतीक स्वीक ृत मजुइपिं मनूत ख्वंम्वह: थें जुइधुंकल । उमित गनं थाय् दइमखु, बाय् दइमखु । ग्व गनं स्यात थ्व घा: ।
वय्कलं च्वयादी – सुरेश किरणया कविता धायेमाल धा:सा न्ह्यसलं आत्रmान्त बौद्धिकताया स्या:चा: ख: । च्वसापासां पिथंगु थुगु सफूया द्यव:किपा रोशनी कपालीं च्वयादीगु ख:सा समा: तेज महर्जनं यानादीगु ख: । सच्छि मू तयात:गु सफूया हामा कवि थ: हे ख: ।
Related Stories
More Stories Like this
नेवा: आन्दोलनया उपलब्धी जनजाति आन्दोलनय् नेतृत्वया सवाल सामुद्रिक रेशमया लँ सम्बन्धी न्हापांगु एक्स्पो जनजाति आन्दोलनय् पद्मरत्नया नेतृत्व हिन्दूराष्ट्रया खँ आ: छाय् ?
