जिमि मां मफु [बाखं]

बद्री वेदना

जिमि मां मफु । उकिं मांयात (रोग) उसाँय्नं मुक्त यायेगु धुनय् उखेंथुखें जुया। गुबलें द्यःमांयाथाय्, गुबलें बैद्ययाथाय्, गुबलें ज्योतिषयाथाय्, गुबलें रेकि हिलरतय्थाय्। थथे थाय् थासय् वनाच्वना, मांयागु जुयाच्वंगु (रोगं) उसाँय्नं मुक्त यानाः स्वस्थ्य यायेगु तातुनाः।

मांयात रोगं झनझन च्यापेजुयाः वनाच्वन। जिगु मनय् अशान्तया फय् वयाच्वन। व प्कसं जि धेधे चू। अले मां छुं जुइगु खः ला धया थें मनय् छगू किसिमया डर त्रासया फय् ......।
जि थःगु हे तालं पलाः छिनाः वनाच्वना। व हे इलय् छगू साइनबोर्डय् जिगु मिखा जूवन, ब्वनास्वया साइनबोर्डय् च्वंगु आखः ग्वःत “थन न्ह्याथें जाःगु रोग नं लंकाबीफु, न्ह्याथे जाःगु समस्या नं न्हंका बी फु ।” भ्रम जकं जुल ला धकाः हानं छकः मिखा गिलिगिलि यानाः ब्वनास्वयां मखु खनी, जिं ब्वनागु ला जिं खनागु सत्य हे जुयाच्वन। जिगु मनय् भचा लय्ताः ब्वाँय् वन। आः धाःसा धात्थें जिमि मां रोगं मुक्त जुइगु जुल, स्वस्थ जुइगु जुल धया थें थ्व मन लय्ताया च्वन।

जि अन वना, गन साइनबोर्ड यखाना तःगु थाय् । खः जि अन हे वना। जि व कोथाय् दुने वना, अन आसनय्च्व नाच्वंम्ह तान्त्रिक सिद्धबाबां न्यन जितः - “छु समस्या जुल छन्त ?” जिं तीजक धया “बाबा ! रोग जितः मखु, जिमि मांयात जुयाच्वंगु खः। जिगु खँ न्यने धुंकाः सिद्धबाबां न्ह्यसः तल “अले मांयात छु जूगु ले ?”
“छु जूगु, गथे जूगु छुं मस्यू, गुबलें गन स्यात धाइ, गुबलें गन स्यात धाइ।”

अय्सा आः पीर कायेम्वाःल। छं सिर्फ मांयात थन ब्वना हजि, जिं फुक्क थिक याना बी। हानं जिं धया “मां वयेफुगु स्थिति हे मदु।” अथे खःसा मांया किपा छपाः ज्वना वा अले छेँय् च्वंगु चा नं भतिचा ज्वना वा। सिद्धबाबाया थ्व खँ न्यनाः जि छेँय् वना। करिब निघौति लिपा मांया किपा व चा ज्वनाः व हे तान्त्रिक सिद्धबाबायाथाय् जि वना।

न्हाचः व आःया लकस धाःसा छुं भचा पानाच्वन। न्हाचः छम्ह निम्ह जक मनूत दुगु खःसा आः धाःसा कोथाय् जायेक क्यंवया च्वंपिं मनूत दु। थःगु पाः वःलिसे क्यनावनेगु क्रम न्ह्यानाच्वन। अन प्युप्युं जिगु नं पाः वल। जिं जिके च्वंगु चा सिद्धबाबाया न्ह्यःने तयाबिया।

चा स्वस्वं चा थ्युथ्युं सिद्धबाबां धयायंकल। छेँय् ला मखुथे हे जुयाच्वंगु दु का ! छेँय् ला मखुगु हे यानातये धुंकल खनी का ! जिं उत्सुक जुयाः न्यना - मखु सिद्धबाबा ! छेँय् छु मखु थे जुयाच्वंगु ? अले सुनां छु मखुगु यानातःगु ? सिद्धबाबां धया यंकल। छेँय् मसानया नौ ह्वलातःगु दु का। व हे मसानया नौ ह्वलातःगु हुनिं हे छेँय् छिमि मांयात गुबलें गन स्याः, गुबलें गन स्याः जुयाः उसाँय् मदया च्वंगु खः। उलि जक मखु व छेँय् सुख शान्तिया भ्याः भचा हे मदु। व हे हुनिं छेँय् न्ह्याबलें ल्वापु नं जुयाच्वंगु दु खः ला ? जिं चिहाकलं लिसः बिया - खः। छेँय् ल्वापु जूगु दृष्य जिगु मानसपटलय् सँकिपा थें चाःचाःहिला वल। अथे ल्वापु जूगु हुनिं गुबलें छेँया तिकिझ्याः स्यंगु लु जिगु मिखाया न्ह्यःने झ्वातां दंवल। गुबलें सँझ्याः स्यनाः छेँया रुप बेरुप जूगु लु जिगु मिखाय् प्यपुंवल। गुबलें पल्लि स्यनाः वा ज्वःगु लु लुमंसे वल। जिं मतितया थ्व सिद्धबाबां गथे सीकूगु ? धाथें स्यूम्ह हे थें च्वं। ए बाबु ! धाःगु सिद्धबाबाया सलं जि झसंग वन। जिं सिद्धबाबाया ख्वाः स्वयाच्वना।

आं छं छुं धन्ना कायेम्वाः, जिं फुक्क थिक यानाबी। थ्व मन्तर यानातयागु जाकि व जल बियाछ्वये। जल छेँ छखां हे छर्के या। अले थ्व जाकिं लुखाय्, झ्यालय् पुजाया। थथे जिं धयाथें यातधाःसा छेँय् ल्वापु मदयाः सुख शान्ति दइ। तान्त्रिक सिद्धबाबां खँ स्वाना यंकल - अं मांयागु किपा स्वस्वं धाल “ग्व ? मांयागु किपा हयागु धयागु मखु ला ? थ्व किपा मेगु हे जुल का, मांयागु किपा हति ले ! जिं हानं धया - “बाबा थ्व हे खः जिमि मांया किपा।”

तान्त्रिक सिद्धबाबां जितः स्वयाः धाल “थ्व ला देय्या नक्सा जुल का, जिं हानं धया - गुगु छिं देय्या नक्सा धयादिल थ्व हे ला खः नि जिमि मां धयाम्ह।”

जिगु खँ न्यनाः व सिद्धबाबा व कोथाय् क्यंवःपिं मनूतय्सं जिगु ख्वाः स्वयाच्वन, छगू अजू पहलं ......।

साभार : बाखं दबू ल्याः ४।

More Stories Like this